Orang Utangs

Hallo, hier is eindelijk een bericht van ons.
Ik zal beginnen bij het begin. Na de dagtrip op Kuala Lumpur hebben we een dag vrij besteed. 's Morgens geprobeerd een mall te vinden hetgeen heel moeilijk is. De trottoirs zijn heel slecht en het verkeer is zo druk van auto's en brommers, dat je met gevaar voor eigen leven over moet steken. Heb nog wel in een mall voor Marjon eau de toilette, White Linen van Esther Laudee, gekocht. Na een ijskoffie in Star Bucks besloten om terug te gaan en wat te gaan zwemmen.

zaterdag 18/4
De dag daarop vertrokken we uit Kuala Lumpur met Sam. Hij was fantastisch. Hij bracht ons eerst nog naar Putrajaya, een hele nieuwe plaats buiten Kuala Lumpur waar de hele regering van Maleisie is gevestigd. Vergelijk met ons Den Haag. De stad lijkt op La Defense in Parijs. Allemaal futuristische gebouwen, de een nog mooier dan de ander. Onderweg stopte Sam om ons, in de bloedhitte, wat opnames te laten nemen. Daarna bracht onze Sam ons naar het vliegveld en heeft ons bijna tot in het vliegtuig gebracht. Zo bezorgd was hij dat het niet goed zou gaan. In Kuala Lumpur ging alles zo relaxed, dat we nu tijd genoeg hadden om de winkeltjes te bekijken en om voor Bob zijn cognacje, die hij op Schiphol misgelopen had, te kopen.
Na een uur vliegen, landden we om Medan Airport Polonia. Dat was een stuk minder relaxed. In een hoekje zagen we een onooglijk kantoortje met het bordje Visum. Wij waren gelukkig de eerste en toen we klaar waren was er achter ons een hele rij.
De immigration duurde duidelijk veel langer en toen kwamen we in de bagageruimte, waar op een hele korte band de koffers kwamen. Je moest zo snel zijn anders vielen de koffers op de grond. Toen we de koffers hadden gingen we naar de aankomst ruimte waar onze nieuwe gids ons al op stond te wachten. Hij en de chauffeur brachten ons naar het Deli River hotel, 7 km buiten Medan. Bob had dit hotel via internet uitgekozen, hij was op de tuin gevallen. Na Kuala Lumpur viel het enigszins tegen. De tuin was inderdaad prachtig.
Omdat we morgen naar Bukit Lawang gaan en we overmorgen weer in Deli River slapen besloten we de koffers in het hotel te laten en alleen twee tassen mee te nemen. We hebben 's avonds daar gegeten, hetgeen bepaald slecht en naar verhouding duur te noemen was (bijna 300.000 Rph).

zondag 19/4
De volgende morgen stond onze gids Hari met chauffeur Udik ons om 09.30 uur op te wachten en ging het naar Bukit Lawang. De weg was heel slecht vol met kuilen, hetgeen veroorzaakt werd door zware regens en de zware vrachtwagens die over deze weg rijden. Na een uur of 4 kwamen we in het Rindu Alam hotel aan. Dit is een nieuw hotel, want de oude huizen en hotels zijn in ik dacht in 2003 door het water van de rivier Bohorok weggespoeld, incl. 200-400 mensen. Men is het over het exacte aantal niet eens. De mensen daar zijn er nog steeds heel erg ontdaan van. Iedereen heeft wel een familielid of vriend verloren.
Na de lunch in het hotel zijn we wat gaan wandelen langs de rivier. Omdat het zondag was vermaakte de lokale bevolking zich rond en op de rivier. Men liet zich in grote binnenbanden van de rivier afdrijven. Wij zijn nog over de brug naar de Bukit Lawang cottages gelopen. Deze brug werd beschreven door Vervoort in zijn boek.
's nachts had het zo hard geregend, dat we dachten dat de klim in het oerwoud niet door zou gaan.

maandag 20/4
In overleg met de gids werd besloten dat we de klim zouden wagen.
Om 06.30 uur ontbijten en om 07.30 gingen we op pad. Onderweg werden we al vergezeld van een aantal jongens die ons onderweg zouden ondersteunen. En dat bleek ook heel erg nodig. De weg liep langs de rivier en ging door dorpjes. Aan het eind van de weg kwamen we bij een oversteek van de rivier aan. Er lag een krakke mikkerige kano, die half vol met water zat. Het was interessant om te zien hoe ze het water loosden. Van alles werd gebruikt, van oude slippers tot halve waterflesjes. Eindelijk was de boot leeg en konden we naar de overkant. Dit was een hachelijke onderneming, maar na veel gegil van mij kwamen we er toch. Aan de overkant zaten heel veel makaken in bomen, zodat we in ieder geval apen hadden gezien.
Na een flinke klim kwamen we eindelijk op de voederplaats aan. Daar hebben we twee Orang Oetangs gezien. Onderweg terug zagen we nog twee Orang Oetangs in quarantaine, waarvan we uitgebreid opnames hebben gemaakt. Terug weer over dezelfde weg naar het hotel. Daar hebben we de jongens die ons hadden geholpen getrakteerd op een drankje en rijkelijk voor hun hulp beloond.
Na de lunch (niet lekker) via dezelfde slechte weg weer terug naar ons hotel buiten Medan. Wat een drukke en vieze stad is dat. Gelukkig ligt ons hotel Deli River buiten de stad. We vonden nu het hotel al een stuk aantrekkelijker.

dinsdag 21/4
De volgende ochtend werden we opgehaald met als doel Brastagi.
Onderweg een heleboel keren gestopt voor leuke opnames. Op de lokale markt fruit gekocht en gezien hoe ze van suikerriet een drankje maakten. Ze persten de stengels tussen 2 blikken door en later werd het gezeefd en konden we het drinken. In een warung gegeten (dit leverde meteen diarree op) en toen naar ons hotel Sinabung in Brastagi.
Het hotel en de tuin is geweldig. Veel opnames gemaakt. De middag rustig doorgebracht. De foto's die Bob gemaakt had hebben we via de t.v. bekeken. Er zaten een heleboel mooie bij. De temperatuur in Brastagi is heerlijk koel, zitten hoog in de bergen. Hier heb ik voor het eerst en laatst mijn jas aan gehad.

woensdag 22/4
De volgende dag werden we vroeg opgehaald voor de tocht naar het Tobameer. Ons uiteindelijke hoofddoel. Het was een hele mooie tocht en onderweg zijn we een aantal keren gestopt om fruit te kopen, opnames te maken van:
- karbouw met kar
- opslagloods met groente en fruit
- waterval, waar we hebben gedronken in een warung. Achter de warung diverse opnames gemaakt van verschillende fruitbomen. Hier konden we ook voor het eerst het Toba meer zien.
- school bezocht met verschrikkelijk brutale, maar leuke jongetjes.
- bezoek gebracht aan het paleis van de radja (koning), waar hij met zijn 24 vrouwen heeft gewoond.
Het grappige was dat die radja veel maatregelen had genomen om te voorkomen dat zijn vrouwen werden verleid.Zo werd de adjudant van de radja, die onder zijn bed sliep, gekastreerd en was er alleen een ingang aan de voorkant.Zo kon de radja al zijn vrouwen in de gaten houden.

Geluncht in een mooi koloniaal restaurant. Het restaurant was mooi maar het eten was alweer niet geweldig. Veel vliegen!
Een laatste stop voor ons einddoel was een koffieplantage en toen gingen we naar het Niagara hotel.
Mathe dit is een geweldige keus. Hotel is prima, uitzicht is letterlijk en figuurlijk hemels. Dit laatste is van Bob.We genieten enorm.

Direct bij aankomst hebben wij heel veel kleren laten wassen.
Verder rustig aan gedaan en genoten van de zonsondergang. Elk moment veranderde de kleur (lucht en water).

donderdag 23/4
De volgende ochtend hebben we nog een tochtje gemaakt in de buurt en van grote hoogte foto's gemaakt. Het paleis van Sukarno bezocht. Daar heeft hij gevangen gezeten tot 1948. Nog een lokale markt bezocht en nu zit ik te tikken in een internet cafe omringd door, volgens mij, tientallen schooljongens. Het is moeilijk om een hotel met computer te vinden. Dit internetcafe was de enige in het dorp. In Samosir is helemaal niets dus ik kan waarschijnlijk niet eerder computeren dan in Bukit Tinggi.
Tot internettens