Terug naar hotel Niagara, Tobameer

maandag 27/4
Na het ontbijt zijn we met Hotman de ober, naar zijn woning in de dessa geweest. Dit bleek een heerlijke koele kelder onder een toko te zijn. De kamer zag er netjes uit, geen meubels, wel t.v. We hebben er thee gedronken. Het was er wel erg donker, zodat het moeilijk was om opnames te maken. Hotman heeft een leuke vrouw Esther en 5 schattige kinderen in de leeftijd van 2 maanden tot 8 jaar.
De foto's die Bob maakten van de familie waren erg leuk en we beloofden ze op te sturen.
Hotman had beloofd voor 2 klappa muda's (jonge kokosnoot) te zorgen bij de lunch. Om 15.00 uur was Hotman in het restaurant en hebben we genoten van de klappers en de lunch. Toen we later nog een sapje dronken dat door Hotman werd gebracht, hadden we nog een financieel onderonsje waar hij heel erg blij mee was. We hebben onze mobile telefoonnummers uitgewisseld en direct op ons mobieltje geplaatst.
Om 17.00 uur ben ik mijn weblog gaan bijwerken en toen heb ik voor het eerst de commentaren gelezen. Hardstikke leuk.
Om 18.30 uur klopte de massage vrouw aan met de vraag of wij gemasseerd wilden worden, nu ik wilde wel. Voor 4 Euro werd ik een uur lang gemasseerd. Heerlijk.

dinsdag 28/4
Vroeg ontbeten want we moeten bijtijds met de boot van Samosir naar Parapat. In Parapat aangekomen stond Udik de chauffeur ons al op te wachten en konden we met onze lange rit naar Sipirok beginnen. Nu dat hebben we geweten. De weg was zo verschrikkelijk slecht dat de weg naar de Orang Oetangs er heilig bij was. De oorzaak van de slechte wegen zijn de aardbevingen gevolgd door hevige overstromingen. Sommige weggedeeltes waren helemaal weggevaagd.
Onderweg voor diverse dingen gestopt. Geluncht bij een echte Chinees. Het was gelukkig erg lekker. Gestopt bij een brug waar viskwekerijen te zien waren. Helaas begaf het kaartje van Bob zijn fototoestel het. In de auto snel van kaartje gewisseld. Eindelijk na diverse stiefkwartiertjes kwamen we in Sipirok aan waar we een hardstikke leuke bungalow in Batakstijl hadden. Helaas hadden wij weer een wespennest en een dikke colonne mieren op het balkon. Verder was het prima.
We konden maar beter niets meer op het balkon eten.
Het hotel had een hele mooie tuin met rondom uitzicht op de bergen. Menige opnames werden door ons gemaakt.


Woensdag 29/4
Na slecht ontbijt om 7.30 uur vertrokken we richting Bugit tinggi.
Het was een hele lange rit over de "highway" die zich dwars door de junggle slingert met af en toe aan beide zijden hutjes en toko's en soms een stadje, waar dan natuurlijk een markt(je) werd gehouden.
Onderweg een stop in een kleine kruidentuin, erg interessant. Leuk was dat een aapje aan een hele lange touw een klapper uit de boom haalde.
Deze klapper werd met smaak gedronken en gegeten door Bob en mij.

Stop bij een jongensinternaat, waar jongens van tamelijk rijke ouders, die thuis niet te handhaven zijn, daar worden ondergebracht in kleine houten hutjes. Twee per hutje.

Verder gezien hoe mensen in de rivier goud probeerden te winnen met een grote zeef. Als ze geluk hebben verzamelen ze hooguit 2 gram per week.

Gegeten bij restaurant Wisman, waar ook de groep van Het Schone Streven was. Was ook lekker.

Na lunch gestopt bij een natuurreservaat waar warm water (zwavel) bronnen waren. Een kort pad gevolgd en toen waren we er al weer uit. Volgens ons had Hari hier haast.
Hierna begon het te storten van de regen en we besloten de evenaar op de terugweg lopend te passeren.

Het hotel in Bugit tinggi was mooi. Kamer goed en we keken uit op de junggle. Verder was er nog een mooie tuin. Veel mooie opnames gemaakt van het hotel en de tuin.
Onderweg ontving ik een paar sms-jes van Hotman met het bericht dat hij en Esther naar Toledo Inn waren gekomen om afscheid te nemen. We waren helaas al weg. Hij wenste ons nog een hele fijne vakantie en een goede reis naar Nederland.

donderdag 30/4
Ik besloot vandaag eindelijk een korte broek aan te trekken. Helaas had ik geen rekening gehouden met de aanwezigheid van alleen maar moslim mannen en vrouwen. Ze konden hun ogen niet van mijn 66 jarige benen afhouden en toen ben ik maar even opgestaan zodat ze het beter konden zien. Alleen hielp dat niet erg, tot Bob zijn beroemde brul gaf en toen was het afgelopen.

Tijdens de toer stopten we bij een kroepoek kraam, waar we een speciale Sumatraanse kroepoek kochten, na eerst een heleboel soorten geproefd te hebben.
Gestopt bij sawa's waar mensen werkten met in de verte een boom vol met grote vleermuizen, kalongs.

We deden ook een zilverwinkel aan, waar ze schitterende Batak huisjes en wagentjes met daarvoor een karbouw gespannen, hadden. We hebben zo'n wagen met karbouw en een klein batakhuisje gekocht. Het is van heel dun, filigrain zilver.

Diverse opnames van bossen en ravijnen gemaakt. Ook een buffelmarkt bezocht en toen naar het Meer van Meningjau. Dit meer van grote hoogte bekeken. Van schitterende uitzichten opnames gemaakt en dat was precies op tijd want daarna sloeg het helemaal dicht en konden we niets meer zien. Lekkere koffie met z'n vieren gedronken.
Onderweg weer een enorme regenbui en toen terug naar het hotel.

Vrijdag 1/5
Vanmorgen maken we ons programma af wat gisteren door de regen niet door kon gaan.
We begonnen bij het Karbouwgat. Dat is een diepe 7 km lange kloof. Vroeger was het huidige kleine stroompje een hele brede rivier waar karbouwen in baadden.
Toen bekeken waar de japanners in de oorlogstijd Batakkers als dwangarbeiders hebben laten werken aan wat niemand weet een z.g. tweede "Birmalijn" die gebouwd zou moeten worden van West naar Oost Sumatra over en door de bergen. Deze dwangarbeiders verbleven in een 2 km lange ondergrondse tunnel, die ze zelf nog moesten graven om daar op een of andere manier dood te gaan.De spoorlijn kwam er overigens nooit, wel zijn nog enkele stukken spoor te zien.

Na deze ervaring naar de bovenmarkt waar we wat fruit kochten en toen naar het grote plein waar een enorme klok staat. Leuk was dat daar de finish was van de ronde van Asia,
met ook alleen deelnemers van Aziatische landen. Het feest werd opgeluisterd door dansen van Minangkabouw vrouwen in klederdracht en dansgevechten, pencak silat. Dat was echt een cadeautje.
Nog een Mall bekeken, maar dat stelde niets voor.

Terug naar hotel verder die middag vrij. Later bleek dat de hele wielerkaravaan in ons hotel was neergestreken. Dat was een erg gezellige drukte.

Zaterdag 2/5
Vroeg ontbeten, want we wilden vroeg weg. Helaas was dit niet mogelijk want de wielerkaravaan moest eerst weg. Ik had aan een van de toeroperators om t-shirts gevraagd. Hij bracht me helemaal naar de persruimte, maar helaas waren de t-shirts op. Later kwam iemand van de pers met de vraag of wij twee petten wilden. Natuurlijk wilden we dat en sinds die tijd lopen we met de petten op rond.

Onderweg weer diverse opnames gemaakt
van sawa's, fruitbomen, etc.
Na een paar uur rijden konden we ditmaal wel de evenaar, achteruit lopend, passeren. Men zegt als je achteruit loopt dan kom je terug naar Sumatra. Daar twee leuke t-shirts gekocht en toen weer gauw verder want het is nog een heel eind naar ons hotel. Onderweg gezien hoe palmsuiker werd gemaakt. De brokken van 2 kg vonden we helaas te zwaar om mee te nemen.

Weer bij Wisman gegeten, nu zonder groep van Het Schone Streven en daarna ging het bijna zonder te stoppen naar hotel Paya Loting in Panjanbungan. Hotel Paya Loting was een van de schoonste hotels maar qua ligging stelde het geen moer voor, we hadden zelfs geen balkon of terras.
Nog even buiten gelopen, maar de plaatselijke bevolking begon ons hartelijk uit te lachten, tenminste dat dachten we, toen ze ons zagen zodat we maar weer terug gingen. In het hotel een pintje gedronken en toen zijn we maar naar onze kamer gegaan en hebben ons met lezen, puzzelen en yatsee vermaakt.
We troosten ons met het feit dat we morgen weer in het Niagarahotel aan het Tobameer zijn.

Zondag 3/5
Als eerste feliciteerde Hari me met mijn verjaardag. Bob en ik waren het zelf op dat moment vergeten. Onderweg heb ik ze op koffie getrakteerd in ons vorige hotel in Sipirok. Gebak was er niet.
Daar een mooie handdoek met het logo van het hotel er op gekocht.
Onderweg zag ik in mijn ooghoek een stalletje met wat ik dacht doerians erop. Wij stoppen en ja hoor er lagen een flink aantal. Ze roken al van verre. Volgens Hari waren ze goed. Ter plekke een geslacht. Ze waren inderdaad heerlijk. Bob heeft een aantal foto's gemaakt van het doerian feest en van de hele familie. Hij zal deze later opsturen.
Geluncht bij dezelfde Chinees als op de heenweg en ook dit keer weer lekker gegeten. Nu op weg naar ons doel, het Niagarahotel. Om Udik wakker te houden hebben we met z'n drieen en vooral Hari, die een goede stem heeft, liedjes gezongen. Het was erg gezellig.
In het hotel aangekomen bleek er toch enige verwarring te zijn. Wat blijkt op de heenreis was, volgens het hotel, de door ons geboekte kamer op de 6e etage vol, vanwege een grote groep en daarom hadden ze ons op de 5e etage geplaatst. Nu kregen we alweer volgens hen, onze geboekte kamer op de 6e etage. Helaas was deze een paar klassen lager dan die op de 5e. Dat was even wennen. Het uitzicht vanaf de 6e etage was gelukkig zelfs nog beter. We hebben nog wat wasgoed afgegeven en van het hotel kreeg ik voor mijn verjaardag een vaasje met vers geplukte bloemen. Hari had het hen verteld.
Wel was het e.e.a. stuk en werd dat door Hari doorgegeven en dit werd ook meteen gemaakt.'s Avonds wat gegeten en toen naar onze kamer gegaan. Eerder nog wat opnamen gemaakt van de ondergaande zon.